De expositie loopt van 21 januari tot 31 maart 2024. 

floreren

Alek|Sander

MIJN BOODSCHAP MIJN ‘FEEL GOOD’ ART COLLECTIE.

Welkom in de wereld van geluk. Een wereld van mooi, een wereld van blij en vrolijk. Voel je zorgeloos en positief. Ga voor zacht en liefdevol in een harde samenleving vol frustratie, lust, hebzucht, jaloezie, verleiding en strijd. Hou van zacht, zoals je diep van binnen bent. Welkom in de flower power van de twintiger jaren!

IK, ALEK|SANDER. Mijn roots liggen in de reclame waar ik werkte als conceptmaker. Mijn creatieve werk werd genomineerd en bekroond. Daarna werd ik fotograaf. Ook mijn fotowerk viel frequent in de prijzen en werd in diverse galeries en musea en op fotofestivals in de wereld aan het publiek getoond. Als kunstenaar ben ik – Alek|sander – minstens zo ambitieus. Mijn streven is om wereldwijd een groot publiek te bereiken met een boodschap van geluk. Zoveel mogelijk mensen blij maken met mijn kunst; dat is mijn missie.

THE POWER OF FLOWER. Al mijn hele leven hou ik van bloemen. Daarom legde ik een archief aan dat ik nog dagelijks aanvul met nieuwe bloemen. Met deze beelden creëer ik nu collages die mijn boodschap van liefde en geluk uitdragen. Bloemen zijn in staat om de harde werkelijkheid te verzachten. Om wat kwaadaardig is te ‘verbloemen’. Mijn bloemen laten je het spanningsveld beleven tussen wat je ziet en wat je voelt.

THE FUTURE OF ‘FEEL GOOD ART’. We leven midden in het informatietijdperk. De hele dag worden wij op de hoogte gehouden van de gebeurtenissen in de wereld. Of je nou wilt of niet, je kunt je er niet voor afsluiten. Aanslagen in het midden oosten, dreiging in het westen, natuurrampen in de Oriënt, het leven om ons heen wordt steeds donkerder. Het verlangen groeit om even lekker weg te dromen en je gewoon goed te voelen. En dat wil ik – Alek|sander – met heel mijn feel good (h)art je gunnen.

Ron en Ellen Bruining van Ommen

Ellen: “Ik ben Ellen Bruining van Ommen en ben beeldend kunstenaar. Samen met mijn man Ron woonachtig in Ruinen. Na een lange ziekteperiode in 2008 ben ik als verwerking begonnen met beeldhouwen en dit werd "echte liefde". Vanaf 2016 heb ik de sprong gemaakt om voor mezelf te gaan werken.

Thuis heb ik een eigen werkplaats waar ik mijn beelden/objecten maak. Dit bestaat voornamelijk uit organisch en vaak symbolisch werk. Soms ook juist abstract werk. De combinatie het eigenzinnige van de steen en het stoere staal en het natuurlijke van hout verwondert mij elke keer en straalt levenskracht uit.

Ik ben altijd op zoek naar de verwondering in mijn werk maar ook in het leven boeit mij het ongrijpbare.

Mijn visie is dat al het unieke wat de aarde voortbrengt terugkomt in het materiaal dat ik gebruik. In de natuur zie je vaak een symbiose tussen organismen en ik laat zien dat dat dus ook bestaat tussen deze materialen. Mijn werk gaat over leven. Ik laat zien wat ons als mens bezighoudt op het gevoelsvlak.

Daarom gebruik ik materialen uit de natuur. Dit staat het dichtst bij ons natuurlijke zijn.”

Anneke Bloema

Surrealistische dierenkunst van beeldend kunstenaar Anneke Bloema

Als kind hield ik van tekenen, dieren en buitenspelen. Thuis mocht ik veel huisdieren houden, waaronder een kat, konijnen, cavia’s en kippen. Ik vond het leuk om voor ze te zorgen.

Ik heb een oudere broer en een jongere zus. Qua leeftijd zijn we heel dichtbij. Ik heb goede herinneringen aan onze fantasierijke jeugd samen. We speelden en vochten samen als piraten, als prinsen en prinsessen, en natuurlijk als onszelf.

Toen ik 18 was, nam ik fotografie als hobby, kort nadat ik me had ingeschreven voor een cursus bij ‘De Fotovakschool’. Gaandeweg werd fotografie mijn beroep en in 2001 richtte ik mijn eigen bedrijf The Factory II op.
Ik begon steeds meer grafische ontwerpen te maken, zoals collages. Na verloop van tijd vond ik een manier om de verhalen te vertellen die ik wilde vertellen. Nadat ik een belangrijke prijs had gewonnen voor mijn illustraties, werd ik enorm aangemoedigd om door te gaan. En dat is wat ik deed. Tegenwoordig besteed ik veel tijd aan het maken van deze collages. Omdat ik een heel groot eigen fotoarchief heb, kan ik voornamelijk mijn eigen foto's gebruiken in mijn verhalende dierenkunstwerken.

Kosmotroniks

Kunstenaar Harry Arling ziet schoonheid in elk afvalproduct.

De basis voor een nieuwe Kosmotronik is altijd een plastic item. Een item dat bijvoorbeeld ooit een huishoudelijk apparaat was, zoals een föhn of een mixer. Deze items, eenmaal gebroken, worden door de meeste mensen als afval beschouwd, maar Harry ziet de schoonheid erin. Hij ontwerpt een nieuwe Kosmotronik helemaal vanuit het niets en in plaats van zich beperkt te voelen door met bestaande materialen te werken, recyclet hij het afval tot kunst.

Lange tijd dacht Harry dat deze manier van kunst maken beperkingen had, omdat zijn uitgangspunt altijd een bestaande vorm is. Dit voorkomt dat hij een totaal nieuwe vorm of figuur creëert. Maar nu zijn kunst volwassen is geworden en zijn creaties unieke kunstwerken blijken te zijn, vindt hij deze manier van werken niet langer een beperking. Zijn Kosmotroniks zijn het bewijs dat het werken met bestaande materialen hem niet beperkt, maar zijn kunst juist veel sterker maakt

Elke Kosmotronik ontwikkelt en ontstaat tijdens de bouwfase, Harry gebruikt nooit een tekening noch maakt hij van tevoren een plan, ze evolueren tijdens de bouwfase totdat de Kosmotronik klaar is. Voor Harry is het bouwen van een Kosmotronik een avontuur van begin tot eind. Harry heeft veel oog voor detail, elke Kosmotronik is uniek.

Annie Sturing

ANNIGJE (1961) tassen is vaste exposant bij Micksart Gallery.

Het is inmiddels meer dan 10 jaar geleden dat de eerste tas gecreëerd werd. Ergens tussen slapen en ontwaken is er een helder beeld ontstaan van de tas die ik ging maken. Inmiddels zijn er vele ANNIGJE’s in gebruik over de hele wereld. De tassen zijn altijd unica’s en kenmerken zich door enthousiast kleur gebruik en eigenwijs design.

Samen met Erik en ons team geven we vorm aan het MI&ANN label: Art Jackets. 

Samen zijn we creatief ondernemer en promoten we met veel plezier deelnemende kunstenaars.

Annie

Betty Paanakker

Mijn vader heeft na de oorlog de afdeling Edelsmeden Academie Maastricht opgericht. Hij was daar zeer intensief mee bezig, thuis was ook Academie. Vakantie in Frankrijk, dat waren zoektochten naar een klein Etruskisch beeldje of een Luristan bronsje, het ging over de Eufraat en de Tigris, Mesopotamia en waar is voor de eerste keer brons gegoten en veel meer.

Vaak ging ik mee naar de Academie, het rook daar lekker naar vuur en andere spannende zaken, pek bijvoorbeeld. Maar ik wou geen kunstenaar worden, ik wilde iets normaals doen. Het liep anders, mijn moeder, de stabiele factor, werd ziek en stierf veel te jong. Ik ging vanaf toen mee naar de Academie, het was te moeilijk niet het edelsmeden, maar de mensen.

Na de Academie heb ik heel lang niet gewerkt, ik kreeg kinderen (eindelijk iets normaals). Toen de kinderen de deur uit waren ben ik gaan werken in de Bronsgieterij Sijen (een leerling van mijn vader). Na jaren werken voor andere beeldhouwers kreeg ik steeds meer de behoefte om weer voor mezelf iets te maken. En nu ben ik steeds verbaasd dat ik maak wat ik maak. Er is toch iets ingestopt wat er nu alsmaar uitkomt. Ik heb veel gekeken en gezien.

Opleiding: Academie Beeldende Kunsten Maastricht afd. Edelsmeden 1963-1968

Ronald A. Westerhuis

De definitie van kunstenaarschap is voortdurend aan verandering onderhevig.

Als de makers van de piramides in het oude Egypte naamloze dienaren waren van hun goddelijke farao, dan waren Rubens en Rembrandt, ondanks hun bekendheid, in wezen niet meer dan dienaren van hun verschillende opdrachtgevers, die voor opdrachten volledig van hen afhankelijk waren. In de Romantiek zien we echter hoe de kunsten zichzelf emanciperen en door het aanbod in plaats van de vraag worden geleid. De kunstenaar is dominant en bepaalt de agenda, zijn klanten zijn vermogende burgers die zich willen voeden met zijn genialiteit en kunst wordt autonoom.

De variaties tussen de twee hier geschetste polen zijn eindeloos en de studie van de kunstenaar en zijn rol in de wereld zijn bronnen van permanente fascinatie.

Christian van Hedel

Beeldend kunstenaar Christian van Hedel (1974) schildert voornamelijk non-figuratieve abstracte kunst. Hij is al ruim 20 jaar actief als beeldend kunstenaar. Christian begon als autodidact kunstenaar, maar na het volgen van diverse workshops raakte hij er steeds meer in geïnteresseerd, zo volgde hij de beeldende kunstopleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht (HKU). Zijn werk is regelmatig te vinden op diverse kunstbeurzen en tentoonstellingen in Nederland, België, Duitsland, Spanje, Denemarken, Frankrijk, Italië, China, New York en alles daartussenin.

Christian heeft voor zijn kunstwerken al verschillende internationale publieksprijzen gewonnen. Zijn werken worden wereldwijd verkocht. In een museum in China maakt zijn werk deel uit van de vaste collectie van het museum.

Begin 2017 startte Christian een gloednieuw project dat hij “Fiction Elements” noemde. Deze nieuwe serie bestaat uit kleurrijke muurvullende schilderijen. De werken zijn geïnspireerd door de natuurlijke en essentiële spirituele energieën van het dagelijks leven. Bewust van het onbewuste worden zowel ondoorzichtige als transparante vlekken, lijnen, vormen en lijnen geschilderd op canvas of op houten panelen. De contrasten tussen donker en licht, kleuren en zwart en wit voeren altijd de boventoon. De vormen zijn heel precies gedefinieerd, precies opgeroepen door de verfmaterie of ontstaan door het eigenzinnige gebruik van penselen of paletmessen. Door de zwarte lijnen die Christian in zijn werk gebruikt, wordt het een abstracte komische weergave die het geheel in evenwicht brengt. Zijn werk neigt naar street art of urban art. De kunstwerken zijn visuele concentraties van ervaringen, dromen en reflecties. Autobiografische beelden, waarin Christian het waarnemingsveld voorbij het puur visuele probeert te verbreden. Er is meer aan de hand dan je ziet; kunst als voedsel voor het oog en de geest.

Daphne Bitter

Als klein kind ben ik begonnen met tekenen en schilderen en sindsdien ben ik nooit meer gestopt. Van 2012 tot 2016 heb ik gestudeerd aan de Kunstacademie HKU in Utrecht. In deze periode heb ik mijn eigen visie en kijk ontwikkeld op hoe ik de wereld zie. Die visie weerspiegelt zich nu in mijn kunstwerken.

Voor deze serie uitgesneden schilderijen ben ik op zoek gegaan naar de grens van een kunstwerk. Waar begint een kunstwerk en waar houdt het op? Houdt het op buiten het kader of kan het kunstwerk ook voortleven buiten zichzelf? In ons onderbewust zijn of onze eigen beleving bijvoorbeeld? Met deze vragen begon ik mij ook af te vragen waarom schilderijen eigenlijk bijna altijd uit een geometrische vorm bestaan. Op zoek naar een spanning tussen de wereld binnen het schilderij en daarbuiten, vloeien de werken zich in organische vormen over de muur.

De natuur is altijd mijn fascinatie geweest. Met de natuur bedoel ik de echte ongerepte natuur waar de mens nog niet is binnengedrongen, de natuur zoals die was voordat wij er waren, onze algemene oorsprong en het fundament van het bestaan. Ik ben constant op zoek naar deze natuurlijke werelden. Ze liggen buiten ons gezichtsveld, stil en tijdloos, als een onderliggende basis voor het leven, altijd aanwezig, maar niet altijd zichtbaar.

Jenny Boot

Sinds het begin van haar carrière wilde Jenny Boot haar gevoelens via kunst overbrengen en om deze reden begon ze te schilderen, maar ontdekte al snel dat ze met fotografie haar visie nog meer kon beheersen.

Licht is een belangrijk aspect in Jenny’s werk. Volgens de kunstenaar is licht wat een foto maakt of breekt, ook al kan een foto, een idee of een model mooi zijn. Door het gebruik van licht kan ze haar modellen in schilderkunstige beelden vastleggen.

Jenny studeerde af in modefotografie aan de Fotoacademie in Amsterdam, werkte voor veel tijdschriften en ontving talloze prijzen en onderscheidingen, waaronder een nominatie bij de Cannes Lion Awards en een eervolle vermelding bij de prestigieuze Moskou International Foto Awards.

Haar kunstwerken zijn gepresenteerd op de meest prestigieuze internationale kunstbeurzen. Ze maken ook deel uit van de collectie van het Palms Hotel in Las Vegas, naast artiesten als Damien Hirst, Jean-Michel Basquiat, Andy Warhol, Takashi Murakami, KAWS en Dustin Yellin.

Eén van de werken, ‘Black Girl with Pearl’, is in 2020 toegevoegd aan de collectie van het Stedelijk Museum Schiedam.

Eddy Dijkslag

Het werk van Dijkslag kenmerkt zich door zijn grafische werkwijze.

Met kenmerkende strakke lijnen worden bekende en minder bekende landschappen en industriële bouwwerken tot bijzondere sferische composities verheven.

Godfried Dols

Godfried maakt sterk figuratief georiënteerd werk, voornamelijk werk in brons, Italiaans marmer en albast. Regelmatig komen mythische elementen in zijn werk naar voren. Inspiratie haalt hij uit ‘het leven zelf’, uit de Griekse mythologie en vanzelfsprekend uit de schoonheid van het vrouwelijk lichaam. De persoonlijke groei die hij doormaakte aan de hand van zijn opleiding tot NLP-coach en begeleider van systemisch werk vindt zijn weerslag in zijn werk.

Zijn werk kenmerkt zich als een dynamisch spel van beweging, balans en zwaartekracht, met een ‘barokke’ touch van eigentijdse vrouwelijke en mythische elementen. Het gehele proces van klei of boetseerwas tot brons voert hij in zijn eigen atelier uit. Alleen het bronsgietwerk wordt uitbesteed, afhankelijk van zijn wensen bij diverse bronsgieterijen in Nederland en Italië.

Quote
“Ik ervaar dat ik door het maken van een beeld niet alleen de buitenkant vormgeef en creëer, maar in dat proces de binnenkant van de mens omhul. En daarmee zichtbaar maak. Het werk een zekere voelbare aanwezigheid van Ziel geef. Het beeld roept daarmee door zijn fysieke buitenlaag, vorm, kleur en textuur emoties op. Maar vooral ook wordt de ziel van het beeld wakker geroepen in de toeschouwer zelf.”

Masha de Roo

Na haar studie grafische vormgeving aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag volgde zij een vervolgopleiding als Illustrator aan de Willem de Kooning Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam, waar zij haar BFA in illustratie behaalde.

Masha haalt inspiratie uit onverwachte gebeurtenissen en de symboliek van het onderbewustzijn, waardoor haar kunst een boeiende diepgang en betekenis krijgt. Haar stukken vervagen de grenzen tussen kunst en de dynamische wereld en dompelen de kijker onder in een rijk van verwondering en diepgaande emoties. Doordrenkt met krachtige symbolen fungeren haar kunstwerken als bruggen en verbinden ze kunst met de levendige energie van het heden. Masha's werk onderzoekt diverse thema's zoals populaire cultuur, mondiale aangelegenheden en persoonlijke ervaringen en nodigt uit tot introspectie door middel van ingewikkeld geweven, met symbolen beladen verhalen en figuren.

Ze houdt ervan de grenzen tussen traditionele technieken te vervagen en nieuwe manieren van creëren te ontdekken. De spanning van het experimenteren met verschillende materialen en technieken voedt haar creativiteit en houdt haar geïnspireerd.

Ferdi de Bruijn

Altijd lastig om iets over jezelf te vertellen, maar …. ik ontwerp en produceer al ruim 25 jaar diverse woonaccessoires, zoals klokken en sfeerlampen in mijn atelier in Dronten. Naast het gebruik van verschillende productietechnieken zoals flatbed printing, frezen, laseren, warm buigen, zagen en 3D-printen ben ik in 2003 ook gestart met een lang gekoesterde wens om ook te gaan schilderen. Ik gebruik acrylverf op hoogwaardig kunststof.

Mijn drive als autodidact kunstenaar is dat ik aan dagelijkse gebruiksvoorwerpen een extra dimensie toevoeg. Bijvoorbeeld een sfeerlamp is overdag al een mooi kunstobject, maar ’s avonds heeft het een totaal andere uitstraling.
Kortom: functionele kunst made in Holland met als extra dat ieder object UNIEK is!

Heeft u specifieke wensen laat mij dit dan weten.
Natuurlijk kunt u (op afspraak) ook mijn atelier bezoeken.
Dus laat u verrassen!

Wikje Schoon

Wikje Schoon Berentschot - 1963 

Studied autonomous painting at the CABK art academy in Kampen from 1980 to 1984, where she mainly focused on composition, material research, handwriting and collage techniques. But something was still missing. After years of struggling and searching, she noticed De Gericault's Mad portraits in old textbooks. Thus began a new search. The real turning point came when she accidentally discovered stone sculpting. Contrary to the usual practice of working directly in stone (en taille direct or direct carving) no abstract or abstracted work. But she started to work figuratively, almost realistic. This started the shaping of silent witnesses to injustice, vulnerability and fears.

In recent years, in addition to working in stone, she has also devoted herself to other materials such as wax and clay. This results in bronze, acrylic or aluminum sculptures. This opens up completely different possibilities in design.

Bart van der Voort

Bart van der Voort heeft voor zichzelf de benaming ‘kunstenaar’ heel lang veel te beladen gevonden. Ook al werd hij op de lagere school en later op de middelbare school soms al zo genoemd.  Ook tijdens en na zijn opleiding tot zilver- en goudsmid aan de Vakschool Schoonhoven sprak hij liever over ambacht en vormgever dan over kunst en kunstenaar. Toen hij, na 12 jaar televisie cameraman geweest te zijn, zich vestigde als fotograaf en naast commercieel werk ook autonoom werk maakte, noemde hij dat toegepaste kunst. Pas sinds hij de praktische toepasbaarheid van zijn werk heeft losgelaten en kunst begon te maken om de kunst, noemt hij zich kunstenaar.

Zijn sculpturen vallen niet gemakkelijk onder één noemer te vatten. De meeste werken noemt hij vormassociaties, vormen die ontstaan doordat hij maakt wat je soms in je ooghoek ziet, voordat je ziet wat het werkelijk is, of wat je op het moment tussen waken en slapen, voor je echt wakker bent, ziet gebeuren. Sommige werken ontstaan uit de wens om een definiërend moment in een beweging vast te leggen. De Haptische Appels, of Happels, zijn ontstaan uit ergernis. Hij laat zich leiden door zijn eigen keuzes en gaat daarbij zijn eigen weg.

Anna Koudstaal

Het liefst werk ik op grote doeken of papier.

Meestal figuratief en staat de mens centraal.

Daarbij gebruik ik verschillende technieken.

Portretten maak ik in opdracht.

Je kan verschillende werken van mij vinden op insta en fb.

Jan Verschueren

Jan Verschueren (België 1962) is autodidact. Hij is schilder en beeldhouwer en heeft vele Europese solotentoonstellingen op zijn naam staan. Maar hij is ook filosoof lijkt het wel, want lees zijn teksten en weet waarom.

Jan verklaart zijn schrootbeelden als volgt:

“Hoe roest mooi kan zijn. Hoe schoonheid kan roesten. Hoe constructie destructie is. Hoe chaotisch structuren zijn. Hoe structureel chaos is. Hoe men observeert en geobserveerd wordt. Hoe dicht grote idealen bij kleine kantjes liggen. Hoe anekdoten vereeuwigd lijken. Hoe eeuwigheden veranekdotiseren. Hoe humor is. Hoe dicht zwart bij wit ligt. Hoe dicht de beeldhouwer bij zijn lief ligt. Hoe dicht de beeldhouwer bij zijn werk staat.”

Rien Bekkers

Rien Bekkers (1950) is al meer dan veertig jaar een van de belangrijkste ontwerpers van theaterkostuums in Nederland. 

Bekkers slaat in zijn ontwerpen een brug tussen het moderne westerse theater en artistieke tradities uit eigen land en uit andere culturen. De gekozen stoffen komen van over de hele wereld. Hij zoekt uitgesproken vormen en silhouetten. Veel van zijn kostuums zijn van een relatieve eenvoud in lijnen en kleurschakeringen. Overtollige decoraties worden strikt vermeden. Voor Bekkers is het van groot belang dat de kostuums direct aansluiten bij de thematiek van de voorstelling en dat zij de acteurs een meerwaarde geven.

Hij ontwierp kostuums voor ruim 150 theater-, ballet- en operavoorstellingen in o.a. Nederland, België en Duitsland en voor de film “Erik of het kleine insectenboek”.

Mark van Maanen

Ik ben autodidact, geboren in 1967 in Arnhem. Van kinds af aan hield ik van tekenen. In een doorgaand proces van jarenlang experimenteren met verschillende materialen en gereedschappen heb ik eindelijk mijn eigen stijl gevonden. Ik was voortdurend op zoek naar het contrast tussen licht en donker. Gecombineerd met verschillende vormen is in mijn eerste zwart-/witweken een diepteperspectief ontstaan.

Ik ontdekte dat de natuur die mij inspireert op wonderlijke wijze onbewust in mijn werk tevoorschijn komt. Elk schilderij krijgt zo zijn eigen "Dimension of Nature". Een unieke kijkbeleving die je meeneemt op een tijdloos avontuur. In mijn creatieve proces ben ik steeds meer op zoek naar licht en ruimte. Vormen veranderen naar een andere gelaagdheid, kleuren verschijnen en vinden een doorgang naar nieuwe gebieden.

“Dimension of Heaven” is geboren, waarmee ik hoop en bemoediging wil overbrengen. Doorgaand, verdiepend en steeds vernieuwend, brengt mij naar andere plaatsen. Licht, ruimte, structuur, vormen en kleuren vertalen zich door naar “Dimension of Landscape”. Landschappen die subtiel met het hemelse samenvallen waarmee ik schoonheid, avontuur en vertrouwen wil uitdrukken.

Marten van Holten

Geboren in 1958 te Amsterdam. 
Marten woont in Winschoten tussen de polders van het Noorderland. 
Na enkele jaren bezig geweest te zijn met muziek en conceptuele projecten begon Marten met schilderen. Zijn inspiratie is de enorme weidsheid van het noorden en de wadden. Zijn werk laat de stilte zien die je kunt ervaren als je “in the middle of nowhere” staat. 

Als je in het “niets” staat, met de horizon aan alle kanten, dan voel je jezelf pas verbonden met de natuur, met de plaats waar je bent.
De stilte blijft dan niet beperkt tot je oren.

Marten is naast het schilderen een filmmaker van documentaire- en speelfilms. Ook in zijn films laat hij de rust zien die je kunt ervaren als alles wat langzamer gaat, wat stiller is.

Maurice La Rooy

Na de Grafische School en 1 jaar Rietveld Academie ben ik gaan schilderen met olieverf en heb een meerdere cursussen lithografie (steendruk ) gevolgd. Ik ben overgestapt op tekenen en mono prints omdat ik beter overweg kan met dit materiaal. Sinds 2005 maak ik ook droge naald etsen.

Mijn werk is illustratief  en dieren (met menselijke trekjes ) spelen daarin een belangrijke rol.

Fantasie en humor zijn voor mij belangrijk en bij ieder werk geef ik de toeschouwer de kans om zijn eigen verhaal erbij te bedenken.

Monique Berger

Na de Grafische School en 1 jaar Rietveld Academie ben ik gaan schilderen met olieverf en heb een meerdere cursussen lithografie (steendruk) gevolgd. Ik ben overgestapt op tekenen en mono prints omdat ik beter overweg kan met dit materiaal. Sinds 2005 maak ik ook droge naald etsen.

Mijn werk is illustratief  en dieren (met menselijke trekjes) spelen daarin een belangrijke rol.

Fantasie en humor zijn voor mij belangrijk en bij ieder werk geef ik de toeschouwer de kans om zijn eigen verhaal erbij te bedenken.

Mots Kocic

Mots Kocic, geboren en getogen in Joegoslavië, nu Kroatië….Met veel passie werkzaam geweest als meubelmaker, zoals de meeste meubelmakers dat zijn… Inmiddels vrij om zijn vrije tijd te besteden aan wat hij echt mooi vindt: het creëren van gebruiksvoorwerpen van hout met een bijzonder design… Zijn werken worden gekenmerkt door de gedachte dat zoiets nog niet eerder is gemaakt of gezien…

Hij heeft geëxposeerd tijdens diverse tentoonstellingen in Steenwijkerland (“Als je van hout houdt”, “Zevensprong”, enz). Een van zijn kleurrijke ladekasten is gedoneerd aan het ziekenhuis Isala, kinderafdeling…..

In 2019 heeft hij meegedaan met de “Zomerexpo 2019”…..Dit is de lands grootste kunstverkooptentoonstelling…. De tentoonstelling trok 78.000 bezoekers, er kwamen veel enthousiaste reacties en een kwart van de werken werd verkocht. Mots zijn ladekast heeft 3 maanden bij de Fundatie Zwolle gestaan…en veel lovende reacties ontvangen….

Doorgaan zolang het kan om mooie dingen te kunnen maken, in alle vrijheid, is zijn motto!

Ferdy Steger

Door kennis, studie, onderzoek en experimenteren sta ik waar ik nu sta. En de weg is nog lang en onbekend …

Als kind van acht kreeg ik van mijn tante een schilderkistje. Vele tientallen landschappen, portretten, zeegezichten zijn onder mijn kwasten vandaan gekomen.

Maar het was nog niet af…

De zoektocht naar water, geïnspireerd door een oceaan zeilwedstrijd heeft mij lange tijd geïnspireerd. Daarna de uitbundigheid van de natuur waarbij vooral bloemen een grote rol speelden. 

Maar het was nog niet af… 

Begin deze eeuw ging mijn zoektocht naar de moderne kunst. En vooral naar de expressionisten van de afgelopen honderd jaar. Wat hebben zij gedaan en waar zit voor mij ruimte voor ontwikkeling.

Maar het is nog niet af…Dat is het mooie aan het kunnen maken van niets naar iets. Het is nooit af. Ieder doek is weer een nieuwe ontdekking en een zoektocht naar iets nieuws. En ieder doek wordt met plezier gemaakt. En dat plezier draag ik graag over aan de kijker of toekomstige eigenaar!

Froukje Dijkstra

Mijn huizen, gebouwen en objecten maak ik meestal met een knipoog naar de werkelijkheid.
Hierbij zijn vlakken en vlakverdeling en ritme en herhaling van ritme van groot belang.

Naast de strakke vormgeving streef ik door het glazuren een gelaagdheid na en probeer een verweerd uiterlijk te creëren.

Ik bouw alles op uit platen klei. Daarna snijd ik alles uit en monteer het later weer aan elkaar. Meestal maak ik kleine openingen in mijn werk. Hierdoor gaat het licht een rol spelen.

Bij mijn ”ruïnegebouwen” wordt het uiterlijk bepaald door de invloed van het licht.
Bij het maken van mijn huizen en gebouwen is de moderne architectuur veelal een inspiratiebron.

Olga Kovtun

Kunst is voor Olga leven. 

Een innerlijke, diep intieme ruimte. 

Zonder grenzen tussen de binnen- en buitenwereld. 

Noch ingang, noch uitgang. 

Alles bestaat slechts een enkel moment op papier. 

Ortaire de Coupigny

Ortaire werd geboren in Normandië, Frankrijk. Na zijn studie Beeldende Kunst in Cherbourg vestigde hij zich in de regio Bretagne, waar hij met zijn gezin aan zee woont.

Ortaire werkt met verschillende materialen en pigmenten om zijn unieke geschilderde vissen te creëren, waarna hij ze in paraffinewas ophangt en ze bedekt met transparante hars. Echte sardientjesblikken (vervaardigd in zijn omgeving) worden waar mogelijk gebruikt om een interessante dynamiek te creëren tussen een industrieel, in massa geproduceerd alledaags voorwerp en kunst.

Met zijn ongebruikelijke materiaalmix wil Ortaire ons amuseren en verrassen met dit onverwachte huwelijk tussen het commerciële en de ambachtsman. Ortaire heeft werk tentoongesteld in de Koninklijke Academie en in heel Frankrijk, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland.

Rob van Hoek

Al jaren word ik geïnspireerd door het landschap. En dan bedoel ik vooral in cultuur gebracht landschap.

Met wild en ruig, hoe mooi dat ook kan zijn, kan ik in mijn werk niet zo veel.

Patronen, lijnen, ritme, vlakken, maar ook braak, groen, rijp, gemaaide velden, een bomenrij langs de weg of een eenzame boom op een akker; het cultuur landschap is mijn grootste inspiratie bron.

En natuurlijk de horizon en het schouwspel daarboven, wat de ruimte en de sfeer in belangrijke mate bepaalt.

Toon Borghuis

Op de rand van wankel evenwicht volg ik zonder rede de stem van mijn gemoed, zoekend naar ongeremd verbeelden. Mijn beeldtaal is die van gelaagdheid, de voelbaarheid van materie, soms een aai maar ook bruut en weerbarstig. De intentie waarmee ik in verdikte verflagen vol  kleur kras en teken, laat een verhalende verbeelding ‘tevoorschijn’ groeien.

Opleiding: ABK Minerva Groningen. 

www.toonborghuis.nl                                                                      

Ruben Koerhuis

Ruben Koerhuis (1959) heeft zich altijd met beeld bezig gehouden. Eerst als maker van (opdracht)video’s en fotograaf, waarbinnen hij gewend was aan het invullen van een vaststaand kader. Het ‘waarom’ van dat beeld, als bewust onderdeel van een groter geheel, stond daarbij altijd centraal. Dat is terug te vinden in het huidige werk: abstracte beelden met een persoonlijk verhaal. Geen enkel werk is toeval en het is nooit alleen maar vorm. Bij een geslaagd beeld is er een balans tussen het narratief, de emotie, het ambacht, de continuïteit en groei binnen een thema en de blijvende verwondering door het ontdekken en het uitvinden. Terugkerende elementen, zoals lood, koper en leisteen, of de bol en de cirkel, worden gebruikt als thema en verhalenverteller en geven vorm aan basale verlangens of (primaire) gevoelens. Als was het de verstilling van momenten uit het leven van de maker. Werk met een bedoeling. Toch hebben ze generieke titels. Dit is om de toeschouwer niet in een bepaalde kijkrichting te duwen. Voor de maker is het af, voor de nieuwe kijker begint het bij de eerste keer kijken, waarbij de oorsprong er niet toe doet. Hoewel het ook geen geheim is: als er naar gevraagd wordt, krijgt men uiteraard uitleg.

Joke Rijneveen

Joke Rijneveen behaalde in 1973 haar diploma van de Academie voor Beeldende Vorming in Amersfoort en voltooide in 1998 haar studie Kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Leiden.

“Als kunsthistoricus heb ik belangstelling voor de schildertechniek van de oude meesters. Nadat ik een cursus oude schildertechnieken had gevolgd, bleek dat deze werkwijze mij goed beviel. Ik prepareer nu mijn eigen doeken en maak zelf verf van olie en pigmenten.

Nadat het linnen is opgespannen op de spielatten, wordt het doek voorgelijmd met gelatine. Na droging worden er met een spalter twee dunne lagen van een krijt-lijmmengsel opgezet. Hierop wordt met ei-tempera de ondertekening aangebracht en daarover komt een dunne, transparante laag die bestaat uit olieverf (lijnolie en pigment) en ei-tempera: de zogenaamde imprimatura.

De pigmenten worden met papaverolie of lijnolie en een beetje bijenwas zorgvuldig gewreven op een glasplaat. Hierna worden er minstens acht lagen olieverf aangebracht met een medium. Naarmate het schilderij vordert wordt een steeds vetter medium gebruikt. Het schilderij wordt afgewerkt met enkele transparante glacislagen.”

Lebuïn D’Haese 

"Slechts één enkel onderwerp: de mens."

Lebuïn communiceert via zijn werk met het publiek, dat op die manier inzicht krijgt in zijn denkwereld. Want kunstenaarschap is voor hem niet vrijblijvend

Als je de historie van de mens bekijkt, dan zie je dat kunst altijd een sterk maatschappelijke functie heeft gehad. In traditionele gemeenschappen heeft dat een religieuze of geestelijke invulling, dus een maatschappelijke functie. Het is iets heel ander dan iets moois kopen voor boven de bank. 

‍Licht ironisch kijkt Lebuïn D’Haese naar 'la comédie humaine', bewogen kijkt hij naar 'de mensheid en haar weedom'. Wàt hij ziet en hoé hij dat ziet komt tot leven in zijn beelden. [LUC CLERINX]

Hij blijft beeldend denken, beeldend handelen. Een sobere vormgeving, het weglaten van overtollige accidentalia, het strakke betomen van eigen gevoelsopwellingen zorgen ervoor dat de dramatische bewogenheid in die beelden nooit uit zijn bedding stroomt. [LUC CLERINX]

Opvallend zijn De reikende armen van Lebuïn D’Haese die terugkomen in veel van zijn figuren; verlangende armen die als ankers worden geworpen naar de weidse buitenwacht. [FRANK DE VOS]

Siny Haitel

Schilderen is voor mij het leven hoe het zich aandient, hoe ik langs de dingen wandel en wat er op mijn pad komt.

Het positieve in het leven is voor mij heel belangrijk. Toch ontkom je er soms niet aan dat er minder leuke dingen op je weg komen. Dan volgt er steevast een vertaling op een doek.

Positief in het leven staan, daar haal ik heel veel energie uit.

Het landelijke waarin ik woon zorgt voor heel veel inspiratie. Hier kan ik ontzettend genieten van de stilte. Ook een krachtig stuk muziek past er op bepaalde momenten bij.

Ik voel me een superrijk mens, dat ik daarmee bezig mag zijn!

Cees Vegh

Cees Vegh vertelt schilderend een verhaal van rust en ruimte. Een verhaal dat hij via het landschap vertelt, omdat hij zich er onlosmakelijk mee verbonden voelt. En vooral omdat de ruimtelijkheid ervan hem raakt. 

De figuratieve schilderijen zijn vaak ingetogen en verfijnd. De eigenzinnige abstracte doeken nodigen uit om op een geheel nieuwe manier het landschap te ervaren.

Foke Stribos

Foke Stribos (1949), telg uit een artistiek en creatief gezin te Weert en woonachtig te Dirksland, genoot zijn opleidingen aan de St. Joost Academie in Breda, de Jan van Eyck Academie en de Stadsacademie voor toegepaste kunsten in Maastricht en de Hogeschool en Willem de Kooning Academie te Rotterdam.

Naast werkzaam te zijn geweest als docent bleef hij altijd actief als beeldend kunstenaar. Dit uit zich onder andere in schilderen, het schrijven van publicaties, het initiëren en deelnemen aan kunstmanifestaties en het veelvuldig exposeren in gerenommeerde galerieën en kerken. Ook was hij op televisie te zien in enkele kunstprogramma’s.

Hij schildert met brede streken kleur, vorm en ritme. Thema’s vindt hij veelal in filosofische ideeën en de bijbel, de natuur, het schilderplezier zelf en uiteraard in de reflectie daarop. Een thema als uitgangspunt, of samenstellingen van beelden en beeldfragmenten die nieuwe genereren, brengen associaties en denkprocessen op gang, die hem vervolgens weer onzeker maken en prikkelen. Op deze wijze creëert hij zijn werken van acryl of olieverf (al dan niet met zand vermengd) op doek, paneel, papier of karton. 

Foke beeldt zowel de geabstraheerde werkelijkheid uit als ook het in thema’s vervatte realisme.

Wim Steins

Wim Steins is een Nederlandse beeldhouwer geboren in 1953 in Kerkrade, Nederland. Hij studeerde van 1971 tot 1976 aan de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht. Wim woont en werkt in Nederland. Hij werkte van 1976 tot 1980 in verschillende ateliers in Duitsland en werkt nu bij de bronsgieterij Sijen in Nederland.

Het werk van Wim Steins verwijst vaak naar moderne beeldhouwkunst waarin menselijke waarden in vorm en beweging het debat voeden, zoals het werk van Rodin. De tegenstellingen statisch - dynamisch en abstract - figuratief intrigeren hem nog steeds. Maar vooral de monumentaliteit en dynamiek vormen de inspiratiebron voor zijn creatieve werk. De humor in zijn werken is te ontdekken door de oplettende kijker.

Wim Steins is loyaal aan zijn materiaal en thema's. Steins persoonlijkheid is onmiskenbaar in elk van zijn sculpturen. Het werk is eerlijk. Ontwikkeling en dynamiek zijn de centrale thema's van Steins werk. Elke sculptuur is een visuele explosie van dynamiek, vitaliteit en stilte. Creëren zit Wim in het bloed. Hij gelooft dat de essentie van zijn beroep is om zijn handen in dienst te stellen van zijn hoofd. Wim zegt dat mooie ideeën nutteloos zijn in deze business omdat het het eindproduct is dat telt. Wim heeft nooit de indruk gehad dat hij echt werkte. Dit ambacht is voor hem zoiets als ademen. Vaak probeert hij figuratie en abstractie samen te brengen in één sculptuur. Wim brengt spanning in de sculptuur door bepaalde lichaamsdelen te benadrukken of iets toe te voegen aan de compositie wat je niet verwacht.

Hans van der Mark

Hans van der Mark woont en werkt in Norg.

Zijn werk ontstaat uit spontaniteit! Ontdekken van mogelijkheden staat voorop. Toeval en gestuurde actie gaan hand in hand in zijn werken op doek en papier. Met acrylverf en ongebruikelijke materialen uit de omgeving brengt hij composities en structuren aan. 

Soms met elementen uit de natuur. Elk werk  is voor hem een verrassing!

Beeldende kunst heeft hem van kinds af aan omringd in een familie met kunstenaars en dichters in Amsterdam. Al op jonge leeftijd zat hij te tekenen in de ateliers van bekende kunstenaars.

En museumbezoek hoorde daarbij. Dat was in die tijd niet gebruikelijk voor een kind.

Zijn kunstenaarschap begon in Amsterdam. Na zijn verhuizing naar het noorden exposeerde hij in de jaren 60 in Assen en Groningen.

Daarna is hij jarenlang galeriehouder geweest met deelname aan nationale en internationale kunstbeurzen. Sinds 6 jaar is hij weer begonnen met schilderen en exposeert regelmatig in kerken, galerieën en andere kunstruimtes. Beeldende kunst is voor hem een levensvorm!

Niphisi

Welkom in mijn wereld!

Ik ben Dirk Fleischmann, ook wel bekend als niphisi, en ik ben erg blij dat ik aan deze tentoonstelling kan deelnemen.

Het begon allemaal acht jaar geleden... eerst met experimenteren en spelen met apps op de smartphone. Het vervormen, uitrekken en veranderen van de kleur van foto's met behulp van verschillende apps en hun filters... dat vond ik leuk.

Ondanks mijn voorliefde voor klassieke landschapsfotografie was ik gefascineerd door de visuele esthetiek van minimalistisch design.

Binnen korte tijd groeide het aantal volgers op Instagram en Facebook gestaag en bedraagt ​​inmiddels 125.000. Berichten in tijdschriften, kleine tentoonstellingen, online interviews en gedrukte vragen namen plotseling toe. Naar aanleiding hiervan is onlangs mijn eerste website ontstaan.

Als eigenaar van een opticienswinkel heb ik nu een tweeledige aanpak en probeer ik mijn creativiteit en kunst te uiten als alternatief voor de traditionele werkroutine.

Veel plezier met het kijken naar mijn werken vol rust, sereniteit en emoties.

Mijn werken zijn te vinden op Instagram, Facebook en www.niphisi.com